به گزارش خبرنگار پایگاه خبری صدای نایین، به سراغ یکی از مادرانی رفتیم که فرزند معلولش را باید هر روز در مسیر رفت و برگشت اصفهان همراه کند.
لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید چند فرزند معلول دارید؟
بسم الله الرحمن الرحیم. با عرض سلام خدمت شما. خیلی ممنونم که این فرصت را در اختیار بنده گذاشتید تا بتوانم گوشه ای از حرف های دل مادران دارای فرزندان کم توان ذهنی را به گوش مسئولین برسانم.بنده دارای سه فرزند هستم که فرزند اولم دارای معلولیت می باشد که به عنوان معلول شدید جسمی ذهنی شناخته شده و دو فرزند دیگر هم دارم که آنها سالم می‌باشند.
قصه و داستان زندگی تان چگونه بوده؟
من یک دختری بودم که در روستا زندگی میکردم و با سختی و مشقت دیپلم ام را گرفتم و نشد که ادامه تحصیل بدهم و بعد از آن با وجود فرزند معلولم و به پیشنهاد همسرم ادامه تحصیل دادم و تا مقطع کارشناسی پیش رفتم و در طی تحصیل چهار سال لیسانس دو فرزند دیگر نیز به دنیا آوردم و فرزند معلولم را با کمک و حمایت همسرم نگهداری کردیم و کارهای گفتار و کار درمانش را به هیچ وجه رها نکردیم.
چیشد که متوجه شدید که فرزند اولتان دارای معلولیت است؟
بنده تا چهارماهگی به دنبال امور پزشکی فرزندم بودم ولی به ما نگفتند که مشکل معلولیت دارد ولی در هفت ماهگی فرزندم دچار سو تغذیه شدیدی شد و طبق گفته پزشکان این مسئله مادرزادی نبوده و بی سوادی یک دکتر این مشکل را برای ما بوجود آورد.
از مشکلات فرزند اولتان برایمان توضیح دهید.
مهم‌ترین مشکل ما نبود یک مرکز توانبخشی در شهرستان است که با وجود پیگیری های مکرری که از سوی استان اصفهان، بیت رهبری، رییس جمهور، نماینده محترم شهرستان در مجلس شورای اسلامی داشتیم و حتی نامه های زیادی را فرستادیم ولی متاسفانه ما شاهد اقدامی در این راستا نبودیم.
باید بگویم که داشتن چنین فرزندانی در منزل و نبود امکانات بسیار سخت و دشوار است. عدم وجود امکانات آموزشی در شهرستان معضل بزرگی می باشد.
بنده باید دو سال و نیم با وجود دو فرزند و در کنار آن فرزند سوم را باردار بودم، دائم در رفت و آمد اصفهان بودم و این شرایط برای ما بسیار سخت است ولی خب اکثر مردم شهرستان نمی‌تواند این رفت و آمد را داشته باشند و با این حال هیچ گونه پیگیری در این راستا صورت نگرفت.
چند مورد در شهرستان نایین با این مشکل مواجه هستند؟
حدودا بیست نفر.
شما چند روز در طول هفته به رفت و آمد اصفهان مشغول هستید؟
ما از شنبه که اول هفته است تا چهارشنبه هر روز در مسیر اصفهان هستیم.
تابحال مشکلاتی که داشتید را چگونه توانستید حل کنید و پیش رفتید؟
یکسری در شهرستان نایین سنجش انجام شد و با وجود تلاش بسیاری که داشتم، قبول نکردند که فرزندم به صورت آزمایشی در مدرسه کودکان استثنائی برود.
حتی فرزندم را تا تهران نیز بردم که بتواند به مدرسه استثنایی برود ولی با توجه به اینکه همسرم کارگر بود، شرایط و امکاناتی وجود نداشت که بتوانیم آنجا بمانیم و در شهرستان نایین هم پذیرای فرزندم نبودند.
الان حدود چهار پنج سال است که فرزندم را کلاس های روزانه در موسسات استان اصفهان میبرم.
وضعیت اینگونه معلولیت ها در نایین و استان اصفهان چگونه می‌باشد؟
در نایین امکانات آموزشی قابل توجهی نیست. یک مرکز توانبخشی در گوشه ای از نایین وجود دارد که پاسخگوی نیاز اینگونه فرزندان نیست و گفتار درمان و کار درمان دائم ندارند که برای بچه بسیار سخت است که بتواند با کاردرمان خود اخت بگیرد و پروسه ای زمان بر است.
در این چهار پنج سالی که فرزندم را اصفهان بردم کاردرمان و گفتاردرمان آن یک نفر بوده که واقعا شاهد تغییرات مثبتی در گفتار دخترم بودم.
اگر در نایین اینکار را به صورت دائمی انجام دهند ما شاهد تغییرات فوق العاده ای برای کودکان دارای معلولیت این شهرستان خواهیم بود.
و در آخر یک حرف دلی را مادرانه بگویید
خواهش میکنم جایی که یک مادر با فرزند معلولش میرود شرایطی را بوجود نیاورند که آن مادر فکر کند که فرزندش دارد تحقیر میشود، نگاه اطرافیان واقعا دردناک است. وارد یک جمع شدن برای ما خیلی سخت است.
سخنی با مسئولین…
خواهش بنده از آنها این است که پیگیر مشکلات بشوند و امکانات را برای فرزندان دارای معلولیت مهیا کنند. یک مرکزی را ایجاد کنند که کارهای شخصی بچه را به آن نشان دهند، آموزش کارهای روزانه و…
برای فرزندانی که اجازه ورود به مدرسه را ندارند وجود این مرکز و آموزش های لازمه بسیار ضروری است
و در آخر آرزومند صبر و طاقت برای مادران دلسوز و فداکاری مثل شما هستیم.
- نویسنده : زهرا فخارزاده نائینی
