به گزارش خبرنگار پایگاه خبری صدای نایین، پس از بازگشت در سمت‌های مختلف علمی و مدیریتی در دانشگاه تهران، سازمان برنامه و بودجه و دانشگاه شهید بهشتی به کشور خدمت نمود. آقای دکتر نوری نائینی در طی سال‌های ۷۳-۱۳۶۹ معاون دانشگاه شهید بهشتی نیز بود و در سال تحصیلی ۷۱-۱۳۷۰ به عنوان اولین استاد نمونه کشوری در رشتهٔ اقتصاد برگزیده شد. وی در سال ۱۳۷۳ به عنوان سفیر و نمایندهٔ دائم جمهوری اسلامی نزد سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) عازم رم (ایتالیا) گردید و قریب ۱۱ سال در این سمت خدمت کرد.
در مدت حضور ایشان در سمت فوق به دلیل دارا بودن دانش و توانایی منحصر به فرد عهده‌دار ریاست نهادها، اجلاس‌ها و نشست‌های متعددی در این سازمان و دو سازمان بینالمللی دیگر مستقر در رم یعنی صندوق بینالمللی توسعهٔ کشاورزی (IFAD) و برنامهٔ جهانی غذا (WFP) شد. از جمله مهم‌ترین این موارد می‌توان به ریاست کمیته جهانی امنیت غذایی طی سال‌های ۲۰۰۰-۱۹۹۸، ریاست گروه بین‌الدول غلات و گوشت طی سال‌های ۰۳-۲۰۰۱، ریاست کمیسیون‌های ۱ و ۲ کنفرانس وزیران فائو و نایب رئیس شورای فائو به ترتیب در سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۰۳، نایب رئیس کنفرانس وزیران فائو در سال ۱۹۹۹، ریاست گروه‌‌های خاورنزدیک و ۷۷ به ترتیب در سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ و ده‌ها مسئولیت دیگر در سازمان فائو اشاره نمود. همچنین ایشان طی سال‌های ۰۴-۲۰۰۳ هدایت و ریاست یکی از مهم‌ترین مذاکرات انجام شده در تاریخ فائو یعنی مذاکرات گروه بین‌الدول برای تدوین دستورالعمل‌های داوطلبانه حق دسترسی به غذای کافی را برعهده داشت.
علاوه بر مسئولیت‌های متعدد آقای دکتر نوری نائینی در سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ به ترتیب نایب رئیس و ریاست هیئت اجرایی (Executive Board) برنامهٔ جهانی غذا را برعهده گرفت و به دلیل خدمات شایسته‌ای که طی یک دهه مسئولیت در کسوت سفیر و نمایندهٔ دائم ایران نزد سازمان‌های بینالمللی در رم برای این سازمان و جامعهٔ جهانی ارائه دادند از سوی آن سازمان مفتخر به دریافت عنوان “دوست ویژهٔ برنامهٔ جهانی غذا” شد.
در سال ۱۳۸۴ آقای دکتر نوری نائینی از سوی دولت ج.ا.ایران به عنوان کاندیدا برای احراز پست ریاست مستقل شورای فائو معرفی شد و در انتخاباتی که در آذرماه همان سال در مقر آن سازمان برگزار شد در برابر رقیب هلندی به پیروزی رسید و به برای مدت دو سال ریاست شورای فائو، که بعد از مدیر کل دومین پست مهم انتخابی آن سازمان است، را برعهده گرفت. ایشان مجدداً در آذر سال ۱۳۸۶ برای بار دوم به عنوان ریاست شورای فائو از سوی کشورهای عضو سازمان برگزیده شد و طی این مدت نیز باز توانایی خود را به شایستگی به نمایش گذاشت و علاوه بر ریاست شورای فائو، به مدت ۲ سال ریاست کمیتهٔ کنفرانس برای پیگیری اصلاحات ساختاری مورد تأکید در برنامهٔ ارزشیابی فائو را عهده‌دار شد به‌گونه‌ای که به اعتقاد بسیاری ایشان را می‌توان پدر اصلاحات در فائو لقب داد.
دکتر سیدمحمدسعید نوری نائینی علاوه بر مسئولیت‌های بینالمللی متعدد از فعالیت‌های آکادمیک خود غافل نشد و تألیفات زیادی در قالب مقالات و کتاب از خود برجای گذاشت. از جمله می‌توان به تألیف کتاب‌های “امنیت غذایی و توسعه کشاورزی”، “کارایی کشاورزی سنتی در ایران”، “تحلیل اقتصادی نظام تخصیص منابع در کشاورزی سنتی” منتشره از سوی دانشگاه کرنل آمریکا اشاره نمود. همچنین کتاب‌های “توسعه یعنی آزادی” نوشتهٔ آمارتیاسن برندهٔ جایزهٔ نوبل در رشتهٔ اقتصاد، “گذار از کشاورزی سنتی” تألیف تئودور شولتز و “مدیریت و ارزیابی پروژه” توسط ایشان ترجمه و به چاپ رسیده است. دکتر محمدسعید نوری نائینی به همراه ۵ کاندیدای دیگر از کشورهای اتریش، اندونزی، اسپانیا، برزیل و عراق کاندیدای تصدی پست مدیر کلی فائو می‌باشند.
تحصیلات:
· دکترای اقتصاد توسعه بین‌الملل از دانشگاه کرنل آمریکا.
· فوق لیسانس اقتصاد کشاورزی از دانشگاه تهران، ایران.
پست‌های مدیریتی در سطح بینالمللی:
· رئیس کمیته ویژه کنفرانس سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد برای برنامه‌ریزی اصلاحات ساختاری آن سازمان ۹۲-۱۳۸۷٫
· رئیس مستقل شورای سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد- رم ۸۸-۱۳۸۵٫
· سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) ۸۴-۱۳۷۳ .
· نایب‌رئیس شورای فائو در سال ۱۳۸۳٫
· رئیس کمیسیون برنامه و بودجه کنفرانس فائو ۱۳۸۲٫
· رئیس گروه مذاکرات بین‌الدول برای تدوین دستورالعمل داوطلبانه حق دسترسی به غذای کافی ۱۳۸۴٫
· نایب‌رئیس شورای فائو در سال ۱۳۸۲٫
· رئیس گروه ۷۷ در رم در سال ۱۳۸۱٫
· رئیس گروه بین‌الدول برای غلات، برنج و گوشت ۸۲-۱۳۸۰٫
· رئیس هیئت اجرایی برنامه جهانی غذا (wfp) رم ۱۳۷۹٫
· رئیس کمیته امنیت جهانی غذا ۷۹-۱۳۷۷٫
· نائب‌رئیس کنفرانس فائو ۱۳۷۸٫
· نایب‌رئیس هیئت اجرایی برنامه جهانی غذا( wfp) ۱۳۸۷٫
· نایب‌رئیس اول گروه بین‌الدول غلات و برنج، فائو ۱۳۷۸٫
· رئیس گروه منطقه خاور نزدیک و شمال آفریقا فائو۱۳۷۶٫
· رئیس کمیسیون امور اداری و اجرایی کنفرانس فائو ۱۳۷۶٫
· نایب‌رئیس شورای فائو ۱۳۷۶٫
در سطح ملی:
· معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید بهشتی ۷۳-۱۳۶۹
· معاون پژوهشی دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی ۶۹-۱۳۶۴
· مدیر کل دفتر تحقیق و آموزش در برنامه‌ریزی توسعه، سازمان و بودجه ۶۲-۱۳۶۱
· نایب‌رئیس موسسه برنامه‌ریزی ایران ۵۸-۱۳۵۷٫
سمت‌های تخصصی:
· عضو کمیته بلند‌پایگان در نیل به اهداف توسعه هزاره فائو از سال ۲۰۱۰ تاکنون.
· عضو شورای پژوهشی دانشگاه شهید بهشتی ۷۳-۱۳۶۳٫
· عضو شورای پژوهشی مرکز تحقیقات روستایی و اقتصاد کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی ۷۳-۱۳۶۳٫
· عضو شورای پژوهشی سازمان برنامه و بودجه ۶۹-۱۳۶۴
· مشاور ارشد وزارت اقتصاد و دارایی ۶۹-۱۳۶۸٫
· مشاور ارشد رئیس بانک کشاورزی ایران ۷۳-۱۳۶۹٫
· عضو هیئت تحریریه فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه از سال ۱۳۶۳ تاکنون.
· سردبیر فصلنامه اقتصاد: نشریه تخصصی علوم اقتصادی و سیاسی دانشگاه شهید بهشتی ۶۳-۱۳۶۲
· عضو هیئت تحریریه فصلنامه برنامه و توسعه سازمان برنامه و بودجه ۷۲-۱۳۶۲٫
· عضو هیئت تحریریه ماهنامه کیمیا (مجله صنعت شیمیایی) ۷۰-۱۳۶۷٫
· محقق ارشد مهندسین مشاور سرآمد در تهران ۵۶-۱۳۵۵٫
مشاوره‌های بین المللی:
· هماهنگ‌کننده برنامه تدوین نظام ملی امنیت غذایی تانزانیا، فائو ۷۰-۱۳۶۹
· مشاور صندوق بینالمللی توسعه کشاورزی برای تهیه گزارش اقتصاد ملی ایران و مسائل مهم آن در سال‌های ۷۱-۱۳۶۸٫
سوابق آموزشی و پژوهشی :
· عضو هیئت علمی دانشکده علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه شهید بهشتی: ۸۸-۱۳۶۱
· عضو هیئت علمی موسسه برنامه‌ریزان ایران، سازمان ملل متحد، سازمان برنامه و بودجه ۵۹-۱۳۵۵٫
· پژوهشگر ارشد موسسه تحقیقات اقتصادی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران ۴۶-۱۳۴۴٫
افتخارات:
· انتخاب به عنوان دوست ویژه برنامه جهانی غذا، سازمان ملل متحد به پاس یک دهه خدمت صادقانه ۱۳۸۴٫
· انتخاب به عنوان اولین استاد نمونه کشوری در رشته اقتصاد، وزارت علوم و آموزش عالی ۱۳۷۲٫
· در یافت بورس تحصیلی برای تحصیل در مقطع دکترا در دانشگاه کرنل آمریکا ۵۵-۱۳۵۱٫
· دریافت مدال درجه اول فرهنگ، وزارت فرهنگ وآموزش عالی ۱۳۴۶٫
· فارغ التحصیل ممتاز (رتبه اول) کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران ۱۳۴۴٫
تألیفات:
نویسنده کتاب‌های:
– “امنیت غذایی و توسعه کشاورزی” بخش برنامه‌ریزی و بودجه وزارت کشاورزی ۱۳۷۸٫
– “کارایی کشاورزی دهقانی ایران” موسسه برنامه‌ریزی ایران سازمان برنامه و بودجه ۱۳۵۶٫
– “تحلیل اقتصادی نظام تخصیص منابع در کشاوزی سنتی” به زبان انگلیسی از انتشارات دانشگاه کرنل امریکا ۱۳۵۷٫
مترجم کتاب‌های (انگلیسی به فارسی):
– “توسعه یعنی آزادی” نوشته آمارتیاسن، برنده جایزه نوبل رشته اقتصاد، نتشارات نی، ۱۳۸۴٫
– ” گذار از کشاورزی سنتی” نوشته تنودور شولتز، برنده جایزه نوبل در اقتصاد، انتشارات نی،۱۳۶۷٫
– ” مدیریت و ارزیابی پروژه ” سازمان برنامه و بودجه ۱۳۶۵٫
اهم مقالات:
· “دستورالعمل داوطلبانه حق دسترسی به غذای کافی” سمینار بینالمللی حق دستیابی به غذا و عدالت، دانشگاه فرایبورگ در سوئیس ۱۳۸۳٫
· “نقطه عطف و فرصت برای سنجش و کاهش سوء تغذیه و گرسنگی ازدیدگاه حقوق بشر و تعهد کشورهای اروپایی” نهمین کنفرانس تغذیه در اروپا، رم، ایتالیا، ۱۳۸۲
· “نقش کمک‌های غذایی بر امنیت پایدار غذا، مشکلات و دستورالعمل‌ها در ارتباط با حق غذا سیاست‌های مقابله با گرسنگی ” کارگاه آموزشی بینالمللی ، برلین آلمان ۱۳۸۲٫
· “مطالعه تاریخی و تطبیقی کارایی زراعت در مقیاس کوچک در ایران” سازمان بهره‌وری آسیایی، مطالعه نقش مزارع کوچک و متوسط در توسعه پایدار کشاورزی، ۱۳۸۱٫
· “بازار آزاد و تأمین تقاضای کشاورزی” فصلنامه مطالعات اقتصاد کشاورزی شماره۴، سال ۱۳۷۶٫
· “افزایش تولید و درآمد کشاورزان در یک جامع کشاورزی متحول” مجله علوم اقتصادی و سیاسی، شماره ۴،تهران،۱۳۷۴٫
· “تحلیلی اقتصادی بر شهریه در تحصیلات تکمیلی” فصلنامه تحقیق و برنامه‌ریزی در تحصیلات تکمیلی، جلد دوم، شماره ۱، تهران، ۱۳۷۳٫
· “تحلیل هزینه فایده مکانیزه کردن کشاورزی در ایران” فصلنامه مطالعات اقتصاد کشاورزی،جلد دوم، شماره ۱،تهران، ۱۳۷۳٫
· “تحقیقات کشاورزی، شرط لازم برای توسعه” فصلنامه مطالعات اقتصاد کشاورزی، جلد اول، شماره۱،تهران،۱۳۷۲
· “تخمین تقاضای ناخالص گندم” فصلنامه مطالعات اقتصاد کشاورزی،جلد اول،شماره ۲،تهران،۱۳۷۲٫
· “نگاهی نظام‌مند بر موضوعات توسعه کشاورزی در اقتصاد ایران” ارائه در اولین سمپوزیوم بینالمللی توسعه کشاورزی وزارت کشاورزی،۱۳۶۹٫
· “مطالعه مقیاس‌های سیاست‌گذاری‌های متفاوت توسعه در دنیا و ایران” ارائه در اولین سمینار بینالمللی بازسازی اقتصاد ایران،۱۳۶۹٫
· “جمعیت و نیازهای آینده” نشریه کیمیا، شماره ۱۲، تهران، ۱۳۶۸٫
· “تحلیل اقتصادی استفاده از تراکتور در استان خراسان” سازمان برنامه و بودجه،تهران ۱۳۶۷٫
· “ابعاد اقتصادی و اجتماعی مکانیزه شدن کشاورزی در استان اصفهان” سازمان برنامه و بودجه، تهران،۱۳۶۷٫
· “روش‌شناسی تحقیق در سیستم‌های تولید کشاورزی در ایران” کارگروهی، چاپ محدود، وزارت کشاورزی، تهران، ۱۳۶۶٫
· “نقش تحقیقات در توسعه کشاورزی در ایران” فصلنامه برنامه‌ریزی و توسعه،شماره ۷،تهران،۱۳۵۹
· “مشکلات کشاورزی ایران” سازمان برنامه و بودجه، تهران، ۱۳۵۹٫
· “عوامل اساسی در توسعه و اعتماد به نفس در کشاورزی ایران” سازمان برنامه و بودجه، تهران،۱۳۵۹٫
· “عوامل محدود‌کننده تولید در کشاورزی ایران” سمپوزیوم سیاست‌های کشاورزی در ایران، دانشگاه شیراز، ۱۳۵۷٫
· “اصلاحات ارضی در ایران ارزیابی ابعاد اقتصادی اجتماعی اصلاحات ارضی در ۸ استان ایران” کارگروهی، دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، ۱۳۵۰٫
· “مطالعه اقتصادی اجتماعی تعاونی‌های روستایی در ۸ استان ایران” کارگروهی، دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران،۱۳۵۰٫
· “سنجش مدیریتی و سازمانی تعاونی‌های تولید در ایران” کارگروهی، دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران،۱۳۵۰٫
“مطالعه اقتصادی اجتماعی حوزه آبریز رودخانه زاینده‌رود” کارگروهی، دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران،۱۳۴۸٫
- منبع خبر : وب سایت شخصی دکتر سید محمد سعید نوری نائینی
