به گزارش گروه هنر پایگاه خبری صدای نایین دنیایِ هنر دنیایِ خاکستری است که با دستانِ توانمند هنرمندان رنگ گرفته است، هنرمندانی که پیشه اصلی آنان عشق است و هدف آخرشان عشق! که اگر عشق نباشد، هنر پاینده نیست.
خبرنگار صدای نایین سراغ محراب جلیل نیا از هنرمندان خوش‌نام عرصه سینما رفته و به گفت و گو صمیمی پرداخته است.
لطفاً خودتون رو برای مخاطبین ما معرفی کنید؟
محراب جلیل نیاهستم، کارشناسی روابط عمومی دارم؛ کلاس های مختلف هنری ازجمله کارگردانی، بازیگری، نورپردازی، طراحی صحنه، بازیگردانی و نویسندگی به صورت اکادمی شرکت کردم ولی بیشتر تجربی کار کردم و بیش از ۱۰ سال است که کار هنری انجام میدم. تدریس هم دارم ولی هیچ وقت به خودم استاد نمیگم و فقط انتقال تجربه میکنم.
علاقه‌ی شما به هنر و رسانه از چه زمانی شروع شد؟
در دوران مدرسه عاشق دیده شدن بودم و در گروه سرود، تئاتر و فعالیت‌های قرآنی حضور داشتم اما دلیل اینکه وارد هنر شدم وخودم رو تونستم مطرح کنم محمدکوشان شعبانی پسرعموم بود ایشون جز هنرمندان برجسته کشور بود که به تازگی آسمانی شدند.
از چه زمانی کارگردانی و نویسندگی برای شما جدی شد؟
به واسطه محمد زارع شوهرعمه عزیزم که ریس شورا بود با شورا و شهرداری منطقه فعالیت‌های مختلف فرهنگی انجام می‌دادم، پروژه های مختلفی بازی کردم و در چندین کار جز عوامل بودم اما همیشه دوست داشتم تولید کننده باشم به همین دلیل سراغ کارگردانی رفتم و پروژه های مختلفی ساختم. یکدفعه دل نوشته‌ای برای شهیدی نوشتم و جایزه گرفتم از آن موقع هم به نویسندگی علاقه‌مند شدم.
از آثار هنری تون بیشتر بگید؟
بهترین کاری که بازی کردم و در جشنواره‌های بین الملی مقام کسب کرد، فیلم انتخاب به کارگردانی خانم خاطره تشکری بود که نقش بازیگر اصلی را داشتم. مستند داستانی پدر در مورد شخصیت زنده یاد رضا احمدی یک کار خاص بود که به کارگردانی مشترک بنده و خانم پریسا احمدی صورت گرفت که در این کار هم بازی کردم و هم کارگردانی و تجربه جذابی برایم داشت.
در چه قالب‌هایی کار می‌کنید و آینده خودتون رو چطور تخمین میزنید؟
من هنرمندی مستقل هستم و در تمامی سبک‌ها کار کردم ولی همیشه دوست داشتم صاحب سبک باشم و به زودی سبک جدیدی وارد سینما میکنم و تمام تلاش خود را میکنم که در این عرصه اقدامات خوبی فراهم کنم. متأسفانه شرایط کاری سینما واقعا سخت است، سینما دست آدم‌های خاصی است که بودجه و امکانات تماما در اختیار آن‌ها است و همین باعث شده استعدادهای فاخر نادیده گرفته بشوند؛ من و دوستانم برنامه‌ریزی‌های خوبی برای آینده داریم و ان شاالله به نتیجه‌های عالی می‌رسیم.
موضوعات فیلم‌های شما چیه و برای آینده چه پروژه‌ای دارید؟
موضوعات مختلفی کار کردم، خودم بیشتر فیلم ترسناک بازی میکنم و سبک‌هایی که می‌سازم درام اجتماعی است، هدف اصلی من در هنر فرهنگ‌سازی و خدمت به مردم است. هم اکنون پروژه بزرگی رو استارت زدیم که سبک جدیدی است و برخلاف فیلم‌های ایرانی این فیلم قهرمان‌محور است، سعی می کنیم ازبهترین رزمی کارا استفاده کنیم در جهان ایران بهترین رزمیکارداره که حمایت نمیشن امیدواریم دیده بشن. برای این فیلم در شهرستان‌های مختلف ایران استعدادیابی بزرگی داریم، کار زمان بری است ولی ان شاالله پروژه عالی تولید میکنیم.
نظر خانواده شما در مورد کارتون چیه؟
من در خانواده مذهبی بزرگ شدم و به خانواده‌ام همیشه افتخار میکنم، تمام اعضای خانواده‌ام همیشه پشتیبان و همراه من در تمامی عرصه‌ها بودند البته انتظارات‌شون از عملکرد من خیلی بیشتر است و تمام تلاشم رو میکنم که هیچ وقت شرمندشون نشم.
در بین کارگردان‌های بعد از انقلاب کدام را موفق می‌دانید؟
بی شک کسی به جایگاه استاد عباس کیارستمی نمی‌رسد و بعد از آن آقای داود میرباقری را قبول دارم. ما کارگردان‌های جوان عالی داریم که بدون حمایت جوایز بین‌الملی می‌گیرند ولی رسانه‌ها به آن‌ها اهمیت نمی‌دهند.
به عنوان کارگردان جوان انتظار دارید در سینما به چه افقی دست پیدا کنید؟
قطعا هدف‌های بزرگی دارم و برنامه‌ریزی خوبی انجام داده‌ام؛ نه دوست دارم مثل کسی باشم نه دوست دارم در جایگاه کسی باشم و حتما به جایگاهی که لایقش هستم می‌رسم چون تنها داشتن هدف و پشتکار عامل رسیدن به موفقیت است.
و حرف آخر؟
سینمای ما پیشرفت چندانی نداشته است، الان فیلم‌های سیاسی در جشنواره کن جایزه می‌گیرند و برخی هنرمندان بجای نقد این فضا همین روال رو پیش می‌گیرند، من فیلم موهن عنکبوت مقدس رو توهین بزرگ می‌دانم. بازیگران و کارگردان‌های ایرانی باید الگو باشند ولی برخی از آن‌ها وطن فروشی می‌کنند و خون شهدا را پایمال می‌کنند. من معتقدم که در این شرایط باید کنار مردم و در میدان باشیم
من و دوستانم بی ادعا در محیط سالمی که خودمون ساختیم کار میکنیم در حالی که بر محیط ناسالم سینما نقدهای بسیاری داریم.
محراب جلیل نیا بازیگر و کارگردان موفق سینما یک جوان دهه هفتادی است که برای ادامه مسیرش به حمایت‌های بیشتری نیاز دارد؛ جلیل نیا در پایان با اشاره به مشکلات متعدد سینما و هنر بیان کرد که اگر از فیلم آخرش حمایت نشود فیلم بعدی را در ایران نمی‌سازد.
امید است که با حمایت مسئولین فرهنگ و هنر و حل معضلات سینما و حمایت مردم و رسانه‌ها، نام‌های جوانان همیشه بر تارک هنر بدرخشد.
- نویسنده : فاطمه محمدی محمدی
