وقتی وارد این خانه می‌شوی زبان قاصر از توصیف هنر، معماری می‌شود چراکه که با نگاه به این بنا، زندگی را به رخ می‌کشد و با گچ کاری و نقاشی‌هایی که بر سقف و دیوار آن نگاشته شده علاوه بر اینکه هفت پیکر نظامی (داستان‌های خسرو و شیرین، یوسف و زلیخا و غیره) را در قاب خود جای داده، چشمان زیادی را به سمت خود خیره و با هنرهایش دلنوازی می‌کند.
معماری بنا پر است از کاربندی، یزدی بندی، رسمی بندی و نقوش گل و مرغ و اژدها. پلان بنا بعد‌ها تبدیل به الگویی برای معماری سایر خانه‌های منطقه شد.
این خانه باشکوه که در دوران صفویه ساخته شده و متشکل است از ورودی، دالان‌های زیاد، غلام گردش، شاه نشین، اتاق نشیمن، گودال باغچه (تابستان نشین)، باغ و دیگر قسمت‌ها که اکنون، موزه مردم شناسی شهر نایین است، انواع صنایع دستی، پوشاک، وسایل کشاورزی و نظامی، کوزه و کتیبه‌های دیدنی تاریخی در این گنجینه در معرض دید عموم است.
خانه پیرنیا را باید در نزدیکی مسجد جامع نایین پس از طی مسافت اصفهان به نایین با ۱۴۰ کیلومتر جست و جو کرد؛ اثری که در شهریورماه ۱۳۵۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید و کم‌کم شهرت جهانی پیدا نمود.
این خانه تاریخی به علت نوع معماری‌اش به‌صورت الگوی خانه‌های سنتی کویر مرکزی ایران شناخته شده و در حال حاضر موزه مردم‌شناسی شهر نائین در آن برقرار است.
خانه پیرنیا یکی از یادگار‌های ارزشمند معماری دوران صفویه
محمود مدنیان درگفت و گوی اختصاصی با خبرنگار پایگاه خبری صدای نایین گفت: این خانه تاریخی در ایام گذشته به‌عنوان خانه حاکم نایین بوده و در ابتدا شخصی به نام «قاضی نورالهدی» در این خانه زندگی می‌کرده که در دوره قاجار به خاندان پیرنیا رسیده که شخصی به نام میرزا احمد خان پیرنیا حاکم نایین در همین خانه زندگی کرده است.
رئیس میراث فرهنگی و گردشگری نایین، مهم‌ترین ویژگی هنری خانه تاریخی پیرنیا را، نقاشی‌های دیواری و گچ‌بری‌های بسیار زیبای آن در ایوان شاه‌نشین، اتاق تشریفات و اتاق مخصوص حاکم برشمرد.
به گفته این کارشناس، خانه پیرنیا یکی از یادگار‌های ارزشمند معماری دوران صفویه و نمونه شاخصی از مساکن سنتی نایین و از اجزاء مختلفی ازجمله ورودی، دالان‌های متعدد، هشتی، غلام‌گردش، ایوان شاه‌نشین، اتاق نشیمن، گودال باغچه، باغ و بخش‌های مختلف دیگر تشکیل شده است.
مدنیان بیان کرد: یکی از بخش‌های مهم این بنا وجود فضای گودال باغچه در مرکز حیاط است که به‌عنوان تابستان نشین خانه و برای دسترسی به آب قنات حفر شده است.
وی افزود: امروزه این خانه به عنوان اولین موزه تغییر کاربری شده که اشیاء گنجینه پیرنیا شامل وسایل کشاورزی، ادوات و وسایل نظامی، پوشاک، صنایع‌دستی، هنر‌های سنتی و نشان‌دهنده آداب و رسوم و اعتقادات مردمان بومی منطقه است.
مدنیان، فضا‌های اصیل مساکن سنتی موجود در خانه را بیانگر سکونت مردمی که از قدیم اهل فضل و هنر بوده‌اند عنوان کرد.
این خانه در سال ۱۳۴۹ توسط فرهنگ و هنر خریداری و پس از انجام مرمت‌های مورد نیاز بنا، در اسفند ۱۳۷۳ به موزه مردم‌شناسی کویر نائین تبدیل شد که در آن مردم از طریق اشیاء، لوازم و وسایلی که در جای‌جای فضا‌های خانه و ویترین‌ها قرارگرفته با فرهنگ مردمان کویر آشنا می‌گردند.
انتهای پیام /
- نویسنده : حمیدرضا پوربافرانی
